Ίσως η απάντηση είναι «όχι» ή «ναι» δεν είναι κατάλληλη. Και τι είναι γενικά μονοσήμαντο;

Όταν αντέχουμε, μαίνεται μέσα μας διάφορα συναισθήματα: θυμός, αγανάκτηση, ενοχές, άγχος, ελπίδα. Κάθε συναίσθημα πρέπει να εκφράζεται. Το μόνο ερώτημα είναι πώς να το κάνουμε. Ο θυμός μπορεί να καεί στο γυμναστήριο, να πει τα πάντα σε ένα άτομο ή να τον χτυπήσει, να κλάψει προσβολές, να εκφράσει συναισθήματα σε ένα άτομο, να εξηγήσει γιατί τον προσβάλλει και να κάνει πολλά με ενοχές. Από αυτοτιμωρητικές ενέργειες μέχρι απλές συγγνώμες. Το άγχος μπορεί να αντιμετωπιστεί αφαιρώντας την πηγή ή αποσπώντας την προσοχή και ανακατευθύνοντας την ενέργεια.

Τι γίνεται όμως αν επιμείνουμε; Ας υποθέσουμε ότι ο σύντροφός σας είναι θυμωμένος μαζί σας που σκουπίζετε τις κάλτσες σας. Μπορείτε να τα πείτε όλα αυτά ταυτόχρονα και να χαλαρώσετε. Ίσως αυτό είναι ένας χαιρετισμός στη σύγκρουση και να επιδεινώσει τη σχέση. Είναι ανεκτό γιατί όλοι οι άντρες σκορπίζουν τις κάλτσες τους. Εδώ που τα λέμε, πρέπει να φύγεις απότομα και να βρεις καινούργια κάλτσα απλώστρα, αλλά εδώ υπάρχει κάποια σταθερότητα. Τώρα η υπομονή έχει τελειώσει και πρέπει πάντα να εκφράζετε τα συναισθήματά σας. Θα φτάσετε τελικά σε ένα σημείο βρασμού και θα εκτονώσετε όλα τα συναισθήματά σας στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή, με το λάθος άτομο. Ούτε η ψυχοσωματική έχει ακυρωθεί.

Τι πρέπει να κάνω αν πρέπει ακόμα να το υπομείνω;

Απάντησε στις ερωτήσεις:

1. Πόσο καιρό, πόσο καιρό θα κάνετε υπομονή; — Η κατανόηση αυτού ήδη μειώνει το άγχος. Το να αντέχεις είναι πολύ πιο εύκολο όταν ξέρεις ότι θα τελειώσει.

2. Γιατί υποφέρεις, ποιο το νόημα; — Γιατί να αντέχεις αν οι κόποι σου είναι μάταιοι;

3. Πώς πληρώνω; Ποιο είναι το τίμημα της υπομονής σας; Πληρώνετε πάρα πολλά; – Ίσως υπάρχει πράγματι νόημα να το ανεχόμαστε, αλλά σε ποιο τίμημα; Είναι δυνατόν να παίρνουμε όλα τα ίδια χωρίς να καταβάλλουμε τόση προσπάθεια;